Naar de beginpagina van Mondige burger
Ze hebben er nogal
een handje van om Utrecht als
voorbeeld te stellen, maar dan moeten ze ook alle aspecten meenemen die aan die
besluitvorming daar vooraf is gegaan om 9 opvangcentra te realiseren.
Dáár was
het college zich er terdege van bewust dat het geen hamerstuk op de agenda zou
kunnen en mogen worden en dat draagvlak onder de bewoners hiervoor onontbeerlijk
was, of er in ieder geval het besef er zou zijn of er moest komen dat men zoiets
node had te accepteren.
Even in het kort;
Utrecht werd in 9 regio’s verdeeld en makelaars en onroerend goedhandelaren
kregen het verzoek lijsten op te stellen met beschikbare panden die aan de
gestelde criteria voldeden.
Die lijsten werden aan de overlegraden in de wijken overhandigd en die gingen
aan de slag om de minst storende locatie aan te geven waar men mee zou kunnen
leven.
Door die adviezen van de wijkraden op te volgen was er geen tegenstand meer te
verwachten.Temeer daar in samenspraak met de politie en stadsbeheer, onveilige
situaties werden aangepast, voorzien van betere verlichting en
daar waar nodig struiken en dergelijke werden verwijderd.
Hier wordt niets van
dat Utrechtse overlegmodel overgenomen, maar domweg locaties aangewezen die
toevallig beschikbaar zijn en waar vanwege het bestemmingsplan er geen
bezwaarprocedures mogelijk is.
Geen veiligheids-effect-rapportage waarin de aanwezigheid van scholen,
speelterreinen en bejaardentehuizen en wat dies meer zij, worden meegewogen.
Deed men er in
Utrecht een jaar over, hier werd het besluit over een totaal ongeschikte locatie
er met een maand doorheen gejast.
Verwijt ons nu niet dat het allemaal zo gelopen is, want ú heeft het helemaal
aan uzelf te wijten en nu mag u letterlijk de puinhopen van uw ondemocratische
handelwijze op gaan ruimen.
Dus verwijs niet meer naar het Utrechtse model wat u naar eigen goeddunken een
geheel andere interpretatie heeft gegeven, dan wat de bewoners van Den Haag ooit voor ogen hadden.