Naar de beginpagina van Mondige burger

Ze hebben er nogal een handje van om Utrecht als voorbeeld te stellen, maar dan moeten ze ook alle aspecten meenemen die aan die besluitvorming daar vooraf is gegaan om 9 opvangcentra te realiseren.
Dáár was het college zich er terdege van bewust dat het geen hamerstuk op de agenda zou kunnen en mogen worden en dat draagvlak onder de bewoners hiervoor onontbeerlijk was, of er in ieder geval het besef er zou zijn of er moest komen dat men zoiets node had te accepteren.

Even in het kort;
Utrecht werd in 9 regio’s verdeeld en makelaars en onroerend goedhandelaren kregen het verzoek lijsten op te stellen met beschikbare panden die aan de gestelde criteria voldeden.
Die lijsten werden aan de overlegraden in de wijken overhandigd en die gingen aan de slag om de minst storende locatie aan te geven waar men mee zou kunnen leven.
Door die adviezen van de wijkraden op te volgen was er geen tegenstand meer te verwachten.Temeer daar in samenspraak met de politie en stadsbeheer, onveilige situaties werden aangepast, voorzien van betere verlichting en  daar waar nodig struiken en dergelijke werden verwijderd.

Hier wordt niets van dat Utrechtse overlegmodel overgenomen, maar domweg locaties aangewezen die toevallig beschikbaar zijn en waar vanwege het bestemmingsplan er geen bezwaarprocedures mogelijk is.
Geen veiligheids-effect-rapportage waarin de aanwezigheid van scholen, speelterreinen en bejaardentehuizen en wat dies meer zij, worden  meegewogen.

Deed men er in Utrecht een jaar over, hier werd het besluit over een totaal ongeschikte locatie er met een maand doorheen gejast.
Verwijt ons nu niet dat het allemaal zo gelopen is, want ú heeft het helemaal aan uzelf te wijten en nu mag u letterlijk de puinhopen van uw ondemocratische handelwijze op gaan ruimen.
Dus verwijs niet meer naar het Utrechtse model wat u naar eigen goeddunken een geheel andere interpretatie heeft gegeven, dan wat de bewoners van Den Haag ooit voor ogen hadden.