Home4 mei herdenkingsdag. Job Cohen, Auschwitz-herdenking en de trailer van de film Indigènes. Marokkaanse soldaten tijdens WO II.
posted Mon, 30-04-07
Het filmpje is hier
te downloaden Oorlogsdrama over vier Noord-Afrikaanse jongens die zich aansluiten bij het Franse leger om zowel de Nazi's als de discriminatie te bestrijden maar na de oorlog in de vergetelheid raakten. Op de vraag hoe Marokkaanse jongeren de herdenking van WOII beleven, wordt er in Lux (Nijmegen) een debat gehouden.
Herdenking
4 mei 2012
Herdenking
4 mei 2011 Herdenking
4 mei 2010 4
mei 2009 Manon Slob gedicht op de Dam 4
mei 2008 bij de herdenking op de Dam in Amsterdam
|
Uit de Mail-box van denhaagtekijk
De namen zijn vanwege de privacy veranderd.
Heel goed deze oproep tot herdenking. Mijn vrouw, Wilma en haar familie en mijn ouders zaten heel diep in het verzet. Wilma en haar familie is de ellende van fusileringen en concentratiekampen niet bespaard gebleven. Bij ons thuis waren aan de éne kant de joodse onderduikers verstopt en aan de andere kant de Duitsers verplicht ingekwartierd. Haar ouders woonden destijds in Velsen en van mijn schoonvader heb ik alle verhalen van de Velsener affaire gekregen. Kende het hele boek al voordat het verscheen. Maar die affaires speelden overal. Wij zijn van Hardinxveld naar Amsterdam verhuisd in 47, omdat mijn vader die smoelen van die collaborateurs, die weer de macht en het geld kregen, niet meer kon aanzien. En Wilma haar ouders zijn om die reden naar Hoek van Holland verhuisd. Ik heb het als kind allemaal niet bewust meegemaakt, maar het heeft diepe sporen in onze families achtergelaten. Ook ken ik de verhalen van de familieleden van joodse vriendjes, die ik in Amsterdam had uit eigen mond. Bespaar je de gruwelijke details. Ik en mijn generatie en iets ouder(zo'n 10 tot 15 jaar) hebben de grote fout gemaakt, dat wij veel te weinig van al die ellende aan onze kinderen hebben doorgegeven. Denk maar eens aan al die idioten met die spreekkoren in die stadions. Wij wilden die verhalen van onze ouders niet meer vertellen wij stopten het héél, héél ver weg. En ook wat we uit eigen waarneming gezien hadden, zoals mijn oudere broer, daar wilde die niet over praten. We wilden er niet meer aan herinnerd worden. Maar nu ik niet meer hoef te knokken voor mijn dagelijkse boterham, komen,heel vaak al die verhalen weer bovendrijven en zelfs beelden uit mijn prille jeugd. Mijn broer 12 jaar ouder en bewust de oorlog meegemaakt, is toen die ziek was alleen daar nog mee bezig geweest. Het kwam allemaal bij hem terug. Als ik langs de gedenkstenen hier in mijn buurtje komt -want het was hier het joodse kwartier- dan denk ik iedere keer, mijn God wat hebben zich hier een gruwelijke drama's afgespeeld. Dit moeten we nooit maar dan ook nooit vergeten, dit nooit maar dan ook nóóit meer. Ik vind dit bizarre dagen van Koninginnedag (niet aan mij besteed) zomaar een paar dagen later ben je bij 4 Mei. En hoe ouder ik word des te zwaarder me die dag en deze dagen vallen. Nogmaals goede oproep. Peter